Renato Carosone

Renato Carosone (Napule, 3 'e jennaro 1920 - Romma, 20 'e maggio 2001) fuje uno d’’e cchiù granne nterprete d’’a canzona napulitana e d’’a museca liggera taliana d’’o periodo d’’a dopoguerra.
'O principio[cagna | cagna surgente]
'O 1937, ca nun teneva manco 17 anne, se diplomaje pianista a 'o Cunserbatorio 'e San Pietro a Majella a Napule. Subbito roppo avette na scrittura comme prufessore e cuncertino dint a n'orchestra, la quale jette sunanno pe tutte 'e pparte, fi pure all'Afreca.
Int 'o 1946, doppo ca fernette a guerra, Renato avanzaje n'ata vota 'o pere in Italia, sia pure cu nu poco d'apocundria pe l'Afreca. Diece anne e mestiere l'avevano mparate tanti 'ccose, canzone nove, ritmi nuovi 'a ll'Afreca, ma isso se ne turnaje in italia addò niusciuno l'aveva maje saputo. Accussì avette accumenzà tutte cose 'a capo, e s'arrepezzaje a sunà o pianoforte cu quacche orchestrina dint’’e taverne.
'O 1949 le venette chiesto e arradunà nu cumplessino pe' l'innaugurazione e nu tabbarene. Doppo quacche audienza, Carosone scritturaje 'o chitarrista olannese Peter Van Wood e 'o batterista napulitano Gegè Di Giacomo: nascette 'o Trio Carosone.
'E canzone soje[cagna | cagna surgente]
- Maruzzella (1955), cu 'e pparole 'e Enzo Bonagura, Casa Editrice Leonardi
- Tu vuò fà l'americano, cu 'e pparole 'e Nicola Salerno
- 'O sarracino (1958), cu 'e pparole 'e Nicola Salerno
'E libbre ca parlano d'isso[cagna | cagna surgente]
- Stefano Bollani, L'America di Renato Carosone, Edizzione Elle U Multimedia, 2004