Cucchiara

'A Wikipedia.

'A cucchiara è 'n'attrezzo 'e fatica ca s'ausą ccu 'e mmano ausąto dinto a ll'edilizia da 'o fravecatore.

Vene ausąta pe stennere 'a càucia 'mmiezo 'e mattune, pe mette 'o 'ntuonaco 'ncoppa 'e 'mmura, pe inchiere 'o spazzio vacante dinto 'e 'mmura 'e preta, pe 'mpastà rrobba da stennere 'ncoppa 'e superficie.

Comme è fatta[cagna | cagna surgente]

Tene 'na lama d'acciaro, che ndà cierti tipo po essere inox, 'o maneco è 'e lignammo o è 'e plastica, e è mmiso reritto 'ncoppa 'a base.

A siconna da rrobba ca s'adda 'mpastà o da comme è fatto 'o muro, 'a ponta pò cagnà assaje; pò essere a forma 'e gammiellu, ca ponta 'a angulo pizzùto, o puro schianata o quatrata. 'A parte vicino 'o maneco pò essere sia a ponta che tonna.

Pure 'e dimenzioni cagnano, grosse o piccerella. Ce stanno cucchiare 'e forma particulare, bbone pe faticà 'ncoppa ll'anguli 'e fora o 'e dinto 'e nu muro.

Simbolismo[cagna | cagna surgente]

'A cucchiara è uno di signali cchiù canusciuti da masuneria ausąto pe ffà vedè 'a fatica fatta dinto 'a loggia[1].

'A cucchiara è pure 'o simbolo do comune 'e Sequals.

Comme è chiammata n'Talia[cagna | cagna surgente]

Nutarelle[cagna | cagna surgente]

  1. Domenico V. Ripa Montesano. ' Edizione Gran Loggia Phoenix, 2009. 9788890505904