Vocca (anatumía)

Artícule scritte 'n
sud-laziale/cominése

La vocca (['vokːa]) è gl pertuse d’andó le magnà de n’agnemale trase dénd a gl cuorp.

È sèmb la prima part e gl apparate alleggerènd é se tròva a gl štéss leviégl e gl cuape. Sule gl planarium (agnemale sòcc a gl viérmene) tiéve la vocca mmiés'a la panza.

Ciért agnemale comm a gl cestoda nen tiéve mangh la vocca. Cámbane dénd a la panza de chi gl recètta é nen tiéve abbesuogn e ne tené una.

Pe ne muare agnemale, la vocca tè gl diénd pe ammascecà le magnà, pe attaccà o pe se defènn. Tè spiss na léngua che sèrv a ammascecà é a gliott.

Gl bécch recòpre la vocca de gl cegliucc.

Variand dialettale cuminése

Vocca (Agnone, Atini, Biéglemónd, Sand Renate, Settefrate), uocca (Aluite, Casale, Casaluiére, Galleniare, Ucalue), occa (Sand Ghiasce).